دولت یازدهم در برخورد با موضوع طرح هدفمندی یارانه ها و پرداخت نقدی یارانه به عنوان میراث دولت قبل همیشه موضعی گیری کرده و در مقاطعی وزرای دولت تدبیر آن را مصیبت عظمی و ودر جای دیگر عذاب الیم دانسته اند اما آنچه قابل تامل است انفعال دولت در موضوع ساماندهی یارانه هاست که علی رغم این مواضع علیه این طرح، دولت روحانی از تصمیم گیری جدی در برابر آن خودداری کرده است.
این انفعال در حالی صورت می گیرد که نمایندگان مجلس نیز دست دولت را برای ساماندهی و تعدیل این طرح بازگذاشته اند اما دولت روحانی از اقدام عملی موثر در این خصوص شانه خالی کرده است که با اندک توجهی به انتقادات آن ها به این طرح از این مواضع دوگانه به راحتی می توان آگاهی یافت.
دولت یازدهم در ابتدای امر سعی فراوانی برای تشویق مردم به انصراف اختیاری از دریافت یارانه ها نمود اما نتیجه آنطور که دولت تدبیر پیش بینی می کرد به پیش نرفت و عملا این طرح شکست خورد، در مراحل بعدی نیز دولت روحانی انتقادات شدیدی را به این طرح وارد کرد و مجلس شورای اسلامی نیز برای حل این معضل دست دولت روحانی را برای حذف میلیون پردرآمد باز گذاشت اما دولت روحانی به منظور بهره گیری انتخاباتی و یا ترس از ریزش آرا در انجام آن کوتاهی کرده است که همین موضوع سرنوشت یارانه ها را به انسان در حال احتضار بدل کرده است.
یکی از مواردی که از آغاز دولت روحانی به وفور می توان آن را مشاهده کرد، اجرای بد قانون هدفمندی یارانه هاست زیرا دولت در روند اجرای این طرح کوتاهی کرده و از اجرای کامل این برنامه شانه خالی کرده است و اکنون که مجلس اجازه حذف 5 میلیون پردرآمد و کاهش فشار به منابع پولی را داده است دولت به واسطه نگاه انتخاباتی خود به یارانه ها از اجرای قانون سرباز زده است.
در همین راستا دولت روحانی که در انتخابات 92 با رای شکننده 50 درصدی راهی پاستور شده است بیم آن دارد که در صورت حذف 5 میلیون پردرآمد از دریافت یارانه نقدی ، در انتخابات آتی با ریزش آرا و در نتیجه عدم تمدید دوره ریاستش بر قوه مجریه باشد اما از دیگر سو انتقادات شدید وی و وزرایش علیه این طرح را باید در راستای پروژه ای دانست که بر مبنای آن عده ای قصد دارد با تخریب دولت قبل علاوه بر مقبولیت سازی برای خود از رشد جریان رقیب نیز جلوگیری کنند.
حال باید دید دولت روحانی با این حجم گسترده از وعده های پرطمطراق خود در خصوص قانونگرایی، یارانه ها را سروسامان می دهد و یا اینکه این طرح به واسطه رسیدن به انتخابات 96 باید یک سال دیگر را نیز در حال احتضار به سر ببرد؟.
نویسنده: برزو بیک پور